*باران*

باز باران گونه ام را تازه کرد

اشک و خون در سینه ام شیرازه کرد

دیده ام تر شد ، نگاهم سرد شد

عاطفه از دست هایم طرد شد

غم به اعماق وجودم راه یافت

بر وجودم تار و پود آه بافت

ای نگاهت گرم چون آوای رود

چشم هایت نغمه نغز سرود

آنچنان یادت درونم موج زد

کز دلم اندوه سر تا اوج زد

آه ای خورشید رنگین غروب

از نگاهم روح باران را بروب

کاش خورشیدی بجوشد در نفس

تا نبینم اشک و آه هیچکس

نظرات شما عزیزان:

mansoureh

ساعت11:23---17 شهريور 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام.وبلاگت خيلي قشنگه
اگه با تبادل لينك موافق بودي بهم خبر بده

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: